9078 kez okundu
09 kasım 2015 pazartesi
Üniversiteli olan öğrenci kişi vize haftası gelip çatınca anlar her şeyi... Ne demişler "Vurur yüze ifadesi vize haftası geldi bi’ tanesi".
Vurur yüze ifadesi vize haftası geldi bi’ tanesi... Liseden üniversiteye girdin, havan bin beş yüz yeni arkadaşlar, gezmeler tozmalar, dersi kaytarmalar, gevşeyen gönül yayları derken geldi mi vize haftası…
Derslerde sıkı not tutmadıysan, derse girip dersi derste öğrenemediysen, bir de üstüne sınıfın çalışkanlarından biri de yakın arkadaşın değilse vay haline…
Vizeler gelip çatmadan keyif çattın, ağustos böceği gibi vur patlasın çal oynasın… Şimdi zurnanın zart dediği noktaya geldin. Bundan da keyif almasını bilmeli öğrenci insan.
Vize haftası kapıyı çalınca eksik notlar korkusu sarar bünyeyi, hemen okulun çalışkan tayfasına yanaşılır, en sevimli yüz ifadesi takınılır, ders notları istenir. Bütün sene derse girmiş çalışkanların vize ve final dönemlerindeki egosu tavan yapar bu sayede…
Güç bela, bin bir ricayla bulunan ders notları ve okul başlarken daha sonra alırım diye parası yenen kitapların fotokopilerine dünya kadar para bayılınır. Maksat vize haftasına girerken vicdanı rahatlatmak bir nebze…
Aylarca derste anlatılan konuları vize öncesi bir haftada anlamaya çalışan öğrenci bünyenin gözleri ders konusunu anlamaya çalışsa da beyin kendini çoktan imha etmiştir bu evrede…
Sonunda aşırı yüklemenin devreleri yakacağı anlaşılmış, çıkabileceği düşünülen konuları en azından çalışayım stratejisine dönülmüştür. Bu da sayısal lotoda büyük ikramiye çıkacak numaraları bilmek kadar şansa kadere bırakır vize sonuçlarını… Nasreddin Hoca’nın “Ya tutarsa” hesabı…
Vize günü gelir çatar, apar topar beyne enjekte edilmiş olan bilgiler karman çorman olmuştur. Sınavda çıkan sorulara cevap bulmaya çalışırken, ister istemez yandaki arkadaşın kağıdına da gözler kayar ama genelde pek bir şey çıkmaz ondan da…
Son dakikaya kadar belki akla parlak bir fikir gelir diye kağıda baksan da beklediğin gibi bir mucize olmaz. Arkadaşlarının kağıtları dolduran çalışkan enerjisi de gıcık eder seni bir yandan…
Vize sınavında her türlü beyin çalıştırma faaliyetlerini zorlasa da kağıdı işe yarar cevaplarla dolduramayan bünye sınavdan çıktığında kendini bir parça yıkılmış hissedebilir.
Anne babanın duvarına asmak istediği mezuniyet fotoğrafı akla geldikçe içten içe bir vicdan azabı ve huzursuzluk kaplar öğrenci kişinin bünyesini…
Vize haftasını yenilgiyle atlatan öğrenci önündeki maçlara bakmak ister… Yepyeni bir çalışma programı yapacak bir sonraki sınavlarda dersleri yenecektir. Çok kararlıdır…
Alışkın olmayan bünyede düzenli ders fayda etmez. Sıkı çalışma programına birkaç gün dayanabilen öğrenci de şalterler atar... İki gün sonra her şey eskisi gibidir… Ta ki yeni vize sınavlarına kadar…
